رئیس اتاق ایران و چین: حداقل ۳ برابر رقم کنونی میتوانیم با چینیها تجارت کنیم
تاریخ انتشار: ۲۵ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۱۱۰۲۱۳
رئیس اتاق مشترک ایران و چین با اشاره به اینکه حضور چین در ایران در قالب سند جامع ۲۵ ساله، نه خاکی از کشورمان به توبره کشیده و نه ایران مستعمره چین میشود، گفت: در بدترین شرایط تحریمی با چینیها حدود ۲۴ میلیارد دلار تجارت داشتهایم و حداقل ۳ برابر رقم کنونی میتوانیم با چینیها تجارت کنیم.
به گزارش ایران اکونومیست، «مجیدرضا حریری» تاکید کرده است که به خاطر افرادی که به صورت غیرکارشناسی غر میزنند نباید رابطه دو کشور مخدوش شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
مجیدرضا حریری، رئیس اتاق مشترک ایران و چین گفتوگویی با روزنامه ایران انجام داده است که متن آن را در ادامه مشاهده میکنید:
روابط ایران و چین چگونه تعریف شده که همواره دو کشور و با وجود تنش سیاسی که در ایران وجود دارد، روابط تجاری و اقتصادی خود را حفظ کردند؟
اگر به صورت تاریخی به این موضوع نگاه شود از زمان اشکانیان ما با چین رابطه اقتصادی، سیاسی، تجاری و فرهنگی داشتیم و بعدها در قرون جدیدتر مبحث جاده ابریشم مطرح شد. همیشه جریان تجارت غربی و شرقی بوده اما در نقطه مرکزی همیشه ایران پایگاه تجارت بوده است. ایران با چین همواره ارتباطات تاریخی داشته و تجار ایرانی، اسلام را به چین بردند به همین دلیل بخش بزرگی از مردم چین مسلمان هستند. در نواحی غربی چین مساجدی وجود دارد که اشعار شعرای ایرانی در کتیبههای آنجا هست. این نشان میدهد ایران و چین رابطه فرهنگی دیرینه هم داشتهاند.
از سال ۱۹۷۲ میلادی رابطه جدیدی با دولت چین بعد از انقلاب اکتبر آن برقرار شد. البته از سال ۱۹۵۲ میلادی رابطه اقتصادی ایران و چین توسعه پیدا کرد. اما در ایران بعد از آنکه انقلاب اسلامی آغاز و در چین سیاست درهای باز اجرا شد، روابط دو کشور پررنگتر شد. جمهوری اسلامی ایران، رژیمی بود که از نظر سیاست جهانی و دیدگاه به سیاستهای شرق نزدیکتر بود.
ما مواضع ضد سرمایهداری داشتیم به همین دلیل گرایش و تمایل به غرب نداشتیم. در جریان ۸ سال جنگ تحمیلی، چینیها به ما کمک میکردند و از سویی این کشور تنها کشوری است که از بعد از انقلاب اسلامی تمام رؤسای جمهور ما به کرات به این کشور سفر داشتهاند.
تمام رؤسای جمهور چین هم بعد از انقلاب اسلامی به غیر از یک نفر به ایران سفر داشتند. ما کشوری نداریم که قدرت اقتصادی باشد و با آن اینگونه ارتباط داشته باشیم. لذا ایران و چین کمترین نوسان را در ارتباط تجاری و اقتصادی خود داشتند و همواره ارتباطات ما با چین منظم و تا حد امکان تسهیل شده بوده است. در این میان باید تأکید کرد که بخش خصوصی دو کشور بخوبی یکدیگر را پیدا کردند و همکاریهای مشترک را دنبال میکنند.
در اکثر سالها تراز تجاری بین ایران و چین، به نفع ایران مثبت بوده است. در اکثر این سالها و به استناد آمار گمرک ما بیشتر به چین کالا فروختهایم، برعکس آنکه برخیها فکر میکنند که چین بیشتر کالا به ایران فروخته است. اهمیت تجاری بین ایران و چین همواره وجود داشته است و تحریمهایی که اروپا و امریکا در مقاطع مختلف بر ما تحمیل کردند، یکسری نقص در رابطه با چین برقرار کرده است که البته چین هم به عنوان یک اقتصاد بزرگ بینالمللی از این تحریمها متأثر میشود و خیلی از بنگاههای بزرگ چینی به خاطر تحریمها نمیتوانند با ظرفیت ۱۰۰درصد خود با ما همکاری کنند.
اما دو دهه است که چین بزرگترین خریدار نفت ایران است و در زمانیکه نفت ایران از سوی امریکا تحریم بوده است، چین خرید محدود خود را هم در آمارهای گمرکاش میآورد که نشان دهد که این تحریمها را قبول ندارد. بعد از تحریمهای یکجانبهای که ترامپ رئیس جمهور امریکا بر ایران اعمال کرد، تمام مقامات چین، بارها اعلام کردند که تحریم یکجانبه علیه ایران را به رسمیت نمیشناسیم و این روند ادامه دارد و قطعاً بخش قابل توجهی از صادرات ایران به چین، نفت و محصولاتی است که بر پایه نفت است.
در زمانهایی که قیمت نفت کاهش پیدا میکند، در ارزش مبادلات هم اثر میگذارد. قاعدتاً وقتی ما بهخاطر تحریمها و محدودیتها، دچار کمبود منابع ارزی میشویم وارداتمان هم از چین کاهش پیدا میکند؛ در مقطع فعلی واردات ۲ هزار قلم کالا ممنوع شده است، چنین موضوعی بر حجم مبادلات تجاری با چین اثر میگذارد. ولی اراده از نظر سیاسی و اقتصادی بر مبنای توسعه است و موانع تحریمی که ایجاد میشود، چین نسبت به سایر شرکای تجاری شرایط سهلتری برای ما قائل میشود.
نمیگویم رابطه ایران و چین ایدهآل است، دو کشور ظرفیت بیشتری در تجارت، همکاری مشترک و سرمایهگذاری دارند؛ حداقل ۲ تا ۳ برابر ظرفیت موجود میتوان همکاریها را افزایش داد. اما ما هم محدودیتهای خاص خودمان را در عرصه بینالمللی، منابع ارزی و فروش نفت داریم.
رابطه کشورهای عربی با چین چگونه است؟ آیا عربستان رقیب ایران شده است؟
ایران و چین رابطه سیاسی قوی با یکدیگر دارند و اگر هم نداشتند به دلایل اقتصادی باید این رابطه بیش از گذشته تقویت شود. اکنون امارات و عربستان در اردوگاه سیاسی غرب هستند اما شریک اول تجاریشان، چین است و متأسفانه حجم تجارتشان چندین برابر امروز ما است. تا سال ۲۰۱۴ ایران، شریک اول تجاری چین در منطقه خلیج فارس بود.
امروز به دلیل بحثهای اقتصادی ناشی از سیاستهای تحریمی که به شکل یکطرفه بر ایران اعمال شده است و مشکلاتی که در مسیر کشتیرانی و فروش نفت پدید آمده ما عملاً شریک پنجم تجاری چین شدهایم و عربستان جای ما را گرفته است و هیچکس هم در عربستان نمیگوید که دولت صعودی خاک خود را به چین فروخته است و یا نفتاش را مجانی به چین میدهد؛ همان حرفهایی که برخیها در تعامل تجاری ایران و چین میزنند. در مورد امارات و قطر هیچکس چنین حرفهایی را نمیزند و روز به روز این کشورها سطح تعاملات خود را با چین افزایش میدهند.
هر میزان که رابطه سیاسی ایران با کشورها به سمت ثبات و تنش کمتر حرکت کند، قطعاً مبادلات بیشتری با چین خواهیم داشت و کمااینکه در آخرین سفر رئیس جمهور چین به ایران در سال ۲۰۱۶ هدف گذاری که صورت گرفت این بود که مبادلات تجاری دو کشور طی ۱۰ سال یعنی ۲۰۲۶ به طور متوسط به سالی ۶۰ میلیارد دلار برسد اما به خاطر تنشهای تحریمی این امر محقق نشد.
همه تصور میکنند که اگر ارتباط با کشورهای غربی داشته باشیم، برای توسعه ایران بهتر است، شما در این خصوص چه نظری دارید؟
درست است که اقتصاد از سیاست اثر میگیرد، اما در نهایت اقتصاد و تجارت مسیر و راه خود را پیدا میکند، عربستان که از نظر سیاسی در اردوگاه غرب است دسترسی به اروپا و امریکا دارد اما بیشترین مبادلات تجاری را چین دارد، چرا که اقتصادهایی مانند ما و عربستان که مبتنی بر صادرات انرژی و مواد خام است و نیازهای تکنولوژی و ماشینآلات برای واردات دارند، به طور طبیعی باید با چین کار کنند. علاوه بر ایران و عربستان، چین با حدود ۱۳۰ کشور شریک اول تجاری است.
واقعیتی به نام اقتصاد چین منهای تمام خوبیها و بدیهای روابط سیاسی، کشورها را موظف میکند که با چین کار کنند. در حال حاضر اتحادیه اروپا، بزرگترین شریک تجاری چین است. امریکا چند ده برابر ایران با چین کار میکند. چین اقتصادی است که امتیاز و قدرت این را دارد تأمین تکنولوژی، ماشینآلات و کالایی برای همه دنیا بکند؛ ما نیز مجبوریم با این واقعیت کنار بیایم. رابطه سیاسی ما با روسیه چه در حوزه سیاست منطقهای، نظامی و امنیتی، بیشتر است و حتی همسایه ما هست و این یعنی منافع مشترک دو کشور بسیار بیشتر است، چندین سال است که دو طرف اظهار تمایل میکنند که همکاری اقتصادی با یکدیگر داشته باشند اما هیچ وقت این رابطه از عدد ۳ میلیارد دلار فراتر نرفته است.
چرا نمیشود؟ برای این است که اقتصاد دو کشور فرقی باهم ندارند. اقتصاد ایران و روسیه شبیه هم هستند؛ آن چیزی که ما به دنیا صادر میکنیم همان چیزی است که روسیه به سایر کشورها صادر میکند و آن چیزی که روسیه نیاز دارد، همان چیزی است که ایران آن را وارد میکند. درنتیجه هر چقدر هم که روابط سیاسی خوب باشد باز هم نمیتوان امیدوار به توسعه روابط تجاری بود.
این در حالی است که ما با چین در بدترین شرایط تحریمی حداقل ۲۴ میلیارد دلار کار میکنیم. این نشان میدهد که دلیل اصلی تجارت ما با چین یک دلیل قوی اقتصادی است و در این میان رابطه سیاسی خوب هم کمک میکند.
چینیها به سرمایهگذاری در ایران علاقهمند هستند؟
منافع بنگاهی هر زمانی ممکن است با منافع سیاسی متفاوت باشد، از نظر چینیها ایران منطقهای مناسب برای سرمایهگذاری بوده و یک شرکت چینی حاضر است با توجه به منافع بنگاهی خود وارد ایران شود. به عبارت دیگر ظرفیت سرمایهگذاری مشترک بین ایران و چین وجود دارد و چینیها تمایل دارند که سرمایههای بیشتری به ایران وارد کنند و به نظر بنده در چند ماه آینده این اتفاق رخ خواهد داد بخصوص از طرف شرکتهایی که چندان خصوصی نیستند.
چینیها در دولت گذشته در حوزه نفت و گاز وارد شدند اما رفتار خوبی با آنها نشد، چینیها وارد دشت آزادگان شدند اما از سوی مدیران دولت گذشته از آنجا اخراج شدند این رفتار مشابه برای سرمایهگذاران چینی که در حوزه راهآهن ورود کرده بودند تکرار شد. به نظر میرسد در سطوح میانی کشور اراده و نگاه مثبتی به همکاری با چینیها در ایران وجود ندارد و مدیران علاقه دارند که با غربیها بیشتر از شرقیها همکاری کنند.
شناخت ما از چین کم است همچنین عادت مبادلهای ما در ۱۰۰ سال اخیر به غربیها متمایل بوده است تحصیلات مدیران یا در دانشگاههای غربی بود و یا در دانشگاههای ایرانی که رویکردهای غربگرایانه داشتند از اینرو یک نوع ترجیح غربیها به شرقیها در نهاد فکری ما شکل گرفت؛ در مجموع گرایش نسبت به غرب در تربیت نسلی ایجاد و به مدیران هم منتقل شده است.
سند جامع ۲۵ ساله ایران و چین به کجا رسید؟ زمانی که صحبت از توافق بلندمدت ایران و چین بود برخیها اظهار کردند که ایران میخواهد خاکفروشی کند و هجمههای مختلفی مطرح شد. آیا همکاری بلندمدت ایران و چین محقق میشود؟
سند جامع ۲۵ ساله بین ایران و چین، در ماههای آخر دولت روحانی امضا شد، قاعدتاً با تغییر دولت و تغییر سیاست گذاریها، فاصلهای در اجرای توافقها رخ میدهد. متأسفانه در کشور ما این گونه است. ولی در اولین فرصت از طرف ایران و چین ابراز تمایل شد که هر چه سریعتر اتفاقهای اقتصادی مبتنی بر سند ۲۵ ساله همکاری مشترک پیگیری شود.
اولین اقدام اجرایی مهم، سفر ماه گذشته معاون نخست وزیر چین به ایران بود که تفاهمهای خوبی انجام و قراردادهای تجاری خوبی تنظیم شد، در سفر رئیس جمهور کشورمان به چین خبرهای خوبی رسانهای خواهد شد، از این رو چین به صورت تأمین مالی و یا سرمایهگذاری مستقیم، وارد پروژههای ایران میشود و قطعاً این اتفاق اعداد سرمایهگذاری کشور را جهش میدهد.
در یکسال گذشته چندین توافق که آثار اقتصادی مناسب آن نمایان خواهد شد، امضا شد. از جمله اسنادی که مربوط به قرنطینههای گیاهی، مجوزهای بهداشتی، صدور مواد غذایی، صادرات لبنیات، صادرات کیوی، مرکبات و… است. این اتفاق بسیار مثبتی برای بخش خصوصی است.
در شرایطی که کشور قرار دارد این احتمال وجود دارد که موضعگیریها علیه همکاری ایران و چین چندبرابر شود، برای این مهم چه توصیهای دارید؟
کشورهای غربی و بویژه امریکا در سال میلیاردها دلار هزینه میکنند تا در ابر قدرت شدن چین در دنیا تأخیر بیندازند، آنها نمیتوانند جلوی این اتفاق را بگیرند اما تمام تلاش خود را میکنند که این مهم به سرعت اتفاق نیفتد.
اتحادیه اروپا، امریکا و… جنگ تعرفه علیه کالاهای چین راه انداختند تا مشکلاتی را برای چین ایجاد کنند اما باید پذیرفت که چین بزودی ابرقدرت اقتصاد دنیا میشود. علیه ایران هم این شیطنتها کم نیست، بنابراین علیه ایران و چین، رفتارهای پروپاگاندای بیشتر میشود.
این مسائل در رقابت منطقهای و جهانی ریشهای دارد و حرف علمی پایداری نیست. آنهایی هم که در ایران غر میزنند، تا سال گذشته میگفتند چین میخواهد خاک ایران را به توبره بکشد و ایران را مستعمره خود کند. اما زمانی که چین به سمت عربستان، قطر و امارات رفت و قراردادهایی با آنها منعقد کرد، همان منتقدان گفتند که دیدید ما عقب افتادیم و چین ما را کنار گذاشت.
وقتی چین میخواهد کار کند، غر میزنند و میگویند چین با کشور دیگر کار میکند و عنوان میکنند شما چرا نمیتوانید همکاری مشترک کنید اما عربستان میتواند؟.فکر میکنم که چرخ مملکتداری، نمیتواند معطل حرفهای بی ربط و غیرعلمی برخی از جناحهای سیاسی باشد. به طور قطع نظام حکومتی منتقدان منصف هم دارد.
شما به آینده همکاری اقتصادی و تجاری ایران و چین خوشبین هستید؟
قطعاً خوشبین هستم. حجم تجارت ایران با چین در سال ۲۰۲۲ نسبت به سال ۲۰۲۱ رشد داشته است، به طور قطع اگر اتفاق غیرمنتظرهای رخ ندهد، حجم تجارت مجدد افزایشی خواهد بود.
این در حالی است که در سال ۲۰۱۴ حجم تجارت ایران و چین بیش از ۵۱ میلیارد دلار بوده است و اکنون که زیر ۳۰ میلیارد دلار است میتوان آن را دو برابر کرد. هر چقدر تنش ما با امریکا کم شود اثر آن در رابطه با چین افزایشی خواهد شد.
منبع: خبرگزاری ایرنا برچسب ها: اتاق ایران ، تجارت خارجی ، چین ، ایرانمنبع: ایران اکونومیست
کلیدواژه: اتاق ایران تجارت خارجی چین ایران بین ایران و چین میلیارد دلار سرمایه گذاری رابطه سیاسی چینی ها حجم تجارت ما با چین بر ایران تحریم ها دو کشور ۲۵ ساله چین هم
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۱۱۰۲۱۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ایران آماده تعامل است/ ۱۵۳ میلیارد دلار حجم تجارت خارجی داریم
عباس علیآبادی ضمن تشریح ۳ برنامه اصلی این وزارتخانه برای توسعه تجارت، گفت: ما آماده تعامل هستیم و دست همکاری اقتصادی با کشورهای جهان را میفشاریم و برای تسهیل تجارت ایران با جهان تلاش میکنیم.
به گزارش گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو، عباس علیآبادی وزیر صنعت، معدن و تجارت امروز در آئین گشایش نمایشگاه ایران اکسپو اظهار کرد: مهمترین هدف این نمایشگاه توسعه همکاریهای بینالمللی کشورهای شرکت کننده است؛ برگزاری نمایشگاهی با حضور مهمانانی از ۱۰۰ کشور باعث شناخت ما از یکدیگر و تسهیل زمینه تجارت میشود.
وی افزود: ایران در زمینه تجارت مزایای نسبی بسیاری دارد که میتواند تسهیلگر بسیاری از تعاملات در سطوح مختلف راهبردی باشد. توجه به جایگاه ژئوپلتیکی ایران در کنار ظرفیتهای صنعتی، م عدنی و کشاورزی فرصتهای زیادی را فراهم میکند. چهره واقعی توانمندیهای ایران در این نمایشگاهها ارائه مو زمینه برای افزایش تعاملات فراهم میشود.
علی آبادی به برنامههای وزارت صمت در حوزه تجارت اشاره کرد و گفت: وزارت صمت ۳ برنامه اصلی دارد؛ جهت دهی توسعه اقتصادی بر پایه رشد اقتصادی پایدار با تعاملات بینالمللی و تمرکز بر محصولات و خدمات دارای فناوری متوسط و پیشرفته و ارزش افزوده بالا، توسعه زیرساختهای تجاری و افزایش سهم کشور از تجارت بینالمللی با کمک بهرهگیری حداکثری از دیپلماسی تجاری اقتصادی و حمایتهای عملی از تحقیق و توسعه در شرکتها در جهت افزایش رقابت پذیری بینالمللی و صادرات در دستور کار ما قرار دارد.
وزیر صمت با بیان اینکه در مورد توسعه زیرساختهای تجاری چند برنامه داریم، تصریح کرد: اولویت دادن به دیپلماسی اقتصادی با هدف توسعه سرمایه گذاری خارجی، ورود به بازارهای خارجی و دستیابی به فناوری، تعامل جدی، مثبت و سازنده با کشورهای منطقه در حوزههای انتقال فناوری و همکاریهای صنعتی، فعال سازی میزهای کالایی کشور و استانی با هدف شناسایی صادرات کالاهای ایرانی به بازارهای هدف با همکاری وزارت امور خارجه، بهرهمندی حداکثری از روابط سیاسی در ایجاد بازارهای جدید و توسعه شبکه تأمین، افزایش رایزنان بازرگانی جهت رصد رقبای ایران در بازارهای جهانی و ارائه اطلاعات لازم به صادرکنندگان به کمک وزارت امور خارجه، تنوع بخشی به روشهای تجاری مانند تجارت به کمک ارزهای محلی و توسعه بازارهای مرزی جهت افزایش صادرات و بهبود دسترسی به منابع خارج از کشور، بهرهگیری از ظرفیتهای اتاقهای مشترک با سایر تشکلها و انجمنهای بخش خصوصی در توسعه روابط خارجی و گسترش بازارهای صادراتی از چند نقطه محدود به سایر نقاط جهان از جمله برنامههای ماست.
وی اضافه کرد: اکنون ایران و با وجود تحریمها، یکی از قطبهای اقتصاد و صنعت منطقه است؛ بالغ بر ۱۵۳ میلیارد دلار حجم تجارت خارجی کشور است که نزدیک به ۵۰ میلیارد دلار از این رقم مربوط به صادرات غیرنفتی میشود؛ کشورهای همسایه، آفریقایی و اسلامی و سایر کشورهای دوست در اولویت توسعه روابط هستند. ما اکنون عضو ناظر سازمان تجارت جهانی هستیم و با حضور در پیمانهای منطقهای و بین المللی تعاملات سازندهای با کشورها داریم.
علی آبادی ادامه داد: در سازمان اکو با ۹ کشور همسایه و منطقه همکاری داریم؛ موافقت نامههای تجاری در دست پیگیری است. در سازمان دی ۸ با ۸ کشور اسلامی در حال توسعه موافقت نامه تجارت ترجیحی امضا کردیم و در حال اجرا هستیم. در سازمانهای همکاری اسلامی با کشورهای عضو موافقت نامه تجارت ترجیحی داشته و همکاریهای تجاری را اجر میکنیم. با کشورهای اتحادیه اقتصادی اوراسیا موافقت نامه تجارت آزاد امضا شده و با تعدادی دیگر از کشورها موافقت نامه تجارت ترجیحی امضا شده و با برخی دیگر در دست امضا قرار دارد.
وزیر صمت گفت: ما آماده تعامل هستیم. ما دست همکاری اقتصادی با کشورهای جهان را میفشاریم و برای تسهیل تجارت ایران با جهان تلاش میکنیم. امید میرود این نمایشگاه بتواند با ارائه شفاف توانمندیهای صادراتی ایران و شناخت نیازمندیهای طرفهای دیگر گامی جدی در جهت توسعه روابط تجاری بردارد.